Merry Christmas ☆ Kuta, Bali

De vulkaan Ijen. Misschien dat je het al op facebook gelezen hebt. Wat een ervaring was dit. In het holst van de nacht een vulkaan beklimmen, de top bereiken en vervolgens afdalen in de krater. Met gasmasker en al zagen we het blauwe vuur in de vulkaan. Dit vuur is maar op 2 plaatsen in de wereld te zien. Na de zonsopgang werd het echter alleen maar mooier! Het zuurste meer ter wereld werd telkens beter zichtbaar. Na veel foto's verwonderende blikken en 7 uren stapten we het busje weer in. Gesloopt waren we, maar we maakten nog 2 stops bij een waterval en een koffieplantage. Op de plantage leerden we over soorten koffie en het proces van de duurste koffie ter wereld; Luwak koffie. Luwak is een diertje wat wel wat weg heeft van een kat of een wasbeertje. Dit dier eet de koffieberrys en poept ze uit. De berry's worden uit de poep gehaald en daar wordt de Luwak koffie van gemaakt. Omdat het beestje alleen de beste koffieberry's kiest om te eten is de koffie zo 'lekker'. Rond 10 uur terug te zijn in het hostel zijn we eerst weer in slaap gevallen. Aan het eind van de middag nam de hosteleigenaar ons mee Banyuwangi in. Hij liet ons de oude Nederlandse gebouwen zien en een Chinese tempel. Hij liet ons achter in het centrum en zou ons later weer ophalen. Stefke en in stuitten op een hele grote moskee. We besloten te vragen of we naar binnen mochten. Na lang praten en iedereen er bij gehaald was mocht het, maar alleen knieën en schouders bedekt was niet genoeg. We kregen ook een hoofddoek op. In de tempel kon ik echt niet naar Steffanie kijken want dan barstte ik in lachen uit, zo belachelijk zagen we eruit. We vonden het wat respectloos om een foto te maken, dus dat hebben we maar niet gedaan. In de moskee liet een 15 jarige jongen die erg zijn best deed voor ons om zo netjes mogelijk Engels te spreken ons alles zien. Hij vertelde hoe belangrijk het geloof voor hem was, dat hij in de Moskee werkte en 5 keer per dag zichzelf waste en bad. Natuurlijk weten wij dit van moslims, maar het is toch indrukwekkend om persoonlijke verhalen te horen. Wij vroegen hem bijvoorbeeld of hij ook wel eens door de wekker heen slaapt. Hij antwoorde met 'natuurlijk' en legde uit dat ie dan 2x extra bad. Dat dit geloof vrij ver gaat wist ik, maar ik geloof dat dit geloof je leven wel voor een heel groot deel bepaald. Zoveel regels..
Terwijl het zweet van ons lichaam afdroop door de hoofddoek, bedankten we de jongen en gaven we hem een groot compliment voor zijn presentatie en het delen van zijn verhalen.

Na dit avontuur liepen we terug over de lokale markt. Kochten we wat groente en een kokosnoot en belandden we midden in het Banyuwangi jaarfestival. Een groot grasveld met podium, openingsdansen, het volkslied, dansende mensen, hoge piefen die sjagrijnig keken vanuit hun fluwelen stoeltjes. En alleen maar lokale mensen. Backpackers? Hele dag weer niet gezien. We bestelden een geroosterde maiskolf bij een kraampje en werden letterlijk voorgetrokken in de rij. We hoefden niet te wachten en hij bracht het persoonlijk bij onze tafel. We voelden ons wel erg bekeken en een beeeetje ongemakkelijk. De mensen waren super nieuwsgierig en wilden graag even met ons praten en weten waar we vandaan kwamen.

De ochtend daarna ontbeten we en voordat we naar de ferrie gingen bracht de eigenaar van het hostel ons nog langs een snorkelspot waar we nog even snorkelden. Vanaf daar zagen we Bali al. We namen de ferrie en daarna de locale bus naar Denpasar om vanaf daar naar Kuta te gaan. Wederom waren we weer de enige backpackers in de bus. Deur open, raam open en gas. Ik was zo moe dat ik in slaap viel. Toen ik wakker werd zat er een vrouwtje die naast me zat, (lees bijna bij me op schoot) hard te giechelen naar haar telefoon. Ik zag haar reageren op een reactie onder een foto op facebook en uit mijn ooghoek zag ik 'bis' staan wat bus betekent en 'bule' wat buitenlander betekent. Ik zei hehhh wat is this? Lachend liet ze me zien dat ze net de meest oncharmante, mond openhangende uitgeputte foto van mij slapend naast haar op facebook had geplaatst en haar vriendinnen waren er nu op aan het reageren.. ohkeeee... (?) Wij konden er wel om lachen.

Na 6 lange uren, door het verkeer waren we dan bijna in Kuta. Alleen nog even een grab naar het hostel. Normaal werkt het prima, maar het kostte ons 1.5 uur maar liefst. Al met al waren we aan! We zagen ineens zoveel westerse mensen. Steffie en ik zeiden tegen elkaar; 'wat is iedereen eigenlijk dik en lelijk hee' na bijna alleen maar aziaten gezien te hebben de laatste weken was dit best even gek ja! Te witte Engelsen met een mega bierbuik en net te lange sokken. Heb je vast een beeld. Ons hostel zag er prima uit. Hier konden we ons wel vermaken met kerst! Zwembad, heel veel gezellige backpackers en de hele dag gratis pannekoeken. Vreemd was het zeker om kerst niet thuis te vieren.. Kerstavond organiseerde het hostel een gratis BBQ en zijn we daarna wezen stappen net zoals 1e en 2e kerstdag..Kerst hier had best veel gemeen met Nederland. We hadden twee keer een groot buffet waar we té veel aten, (Stromende regen op Eerste Kerstdag) we besloten op keihard op straat te dansen op de muziek van de club. (wat heb ik gelachen.) En we waren met super veel vrienden! Of ik Friesland gemist heb? Zekerweten! Raar om dit niet met je familie te vieren, gelukkige konden we even videobellen. Op zulke momenten lijkt alles zo dichtbij! En naast mijn familie miste ik natuurlijk mijn lieve vrienden en vriendinnen.. Kerst 2017 was super, maar anders. Wauw, en nu is er bijna weer een jaar om. Oud en nieuw vieren we op de Gili eilanden waar we vandaag 27 december net zijn aangekomen. We zitten op Gili Trawagan. Op dit eiland zie je geen scooters of auto's, maar paard en wagen en fietsen! Heerlijk! We gaan hier lekker bijkomen, uitstapjes maken naar de andere Gili eilanden, snorkelen en vooral fietsen! Het ziet er goed uit.. ik zit op dit moment in het donker aan een tafel te schrijven, want de stroom is uitgevallen op alle eilanden. Heerlijk back to basic!

See you


Liefs, Klaske ♡