Heet heter heetst ☆ Bangkok

Bliep, 0 dagen tot: "gasss op maar BANGKOK!" Zegt mijn telefoon om 4.30uur sochtends. Zo'n leuke aftelapp waarbij het jaren lijkt te duren voordat je reis start, maar het ook ineens zover is! Na een kort nachtje slaap gaan we naar Schiphol. "Heb ik alles?!" Altijd een spannend moment. Met mijn ouders, broer(tje)s en amber komen we aan en daar staat ook Lars nog op me te wachten, je weet hoe het gaat dan.. kopje koffie, zenuwachtig huppeltje naar de wc en dan afscheid nemen..

Na de laatste kus en knuffel naar de douane!
Via Noorwegen naar Bangkok.. gezellig naast een nogal demente Thai die letterlijk niet stil is geweest, schreeuwen, lachen of in haar zelf mompelen. Daar kan die vrouw ook niets aan doen, maar geloof me, je hebt nog liever een huilende baby in je vliegtuig dit. Nog nooit zoiets meegemaakt.
Bijzonder. (natuurlijk hoor je me niet klagen, want ik was de gene die dit wilde haha)

Eindelijk, veilig geland! Daar stond ik dan, in mn lange broek hempje, shirt, thermoshirt en jas. Heerlijk met 37 graden. Omdat ik met maar 7 kilo reis, leek het me een goed idee om wat kleren aan te doen, zodat die kilo's niet meetelden. Snel naar de wc om wat uit te doen. Na die lange vlucht was ik wel wat flauw geworden dus haalde ik een "ontbijtje" bij een leuk tentje. Een lekker bordje rijst met curry wat absoluut "no spicy" was. Wat hebben die mensen een leedvermaak gehad toen ze mij met tranende ogen half proestend met water de pittige smaak probeerde weg te werken. "Welcome to Thailand" zeiden ze lachend.

Na een busrit van denk ik een uur (ik zeg denk ik, omdat ik in slaap gevallen was) kwam ik aan op Koh San Road. Éen van de bekendste straten van de wereld misschien wel. Ik zou het beschrijven als: een straat met tuktuks, rotte vis, allemaal eettentjes, vrouwtjes die kleren verkopen, mannetjes die je handpalm willen lezen enzovoort. Ik heb mn backpack gedropt en ben wat rond gaan "strúnen" (mooi woord) super heet, mijn zonnebrand smolt van mn hele lichaam en ik had het idee dat ik levend verbrandde, maar wat een gave indruk kreeg ik zo al van deze miljoenenstad!

Ik zit dit nu rustig te typen in mn hostel op zo'n chill bedje. Ben heel benieuwd met wie ik vanavond ga eten!

Ik houd jullie op de hoogte,

Veel liefs

Klaske