Kamikaze ☆ Koh Phangan

"Zo! Dat was Koh Tao, wauw.. dag witte stranden, smalle wegen, vele duikscholen en vooral gezellige vrienden! Ik merk dat ik dat het minst leuke vind van het reizen. Het 'goodbye en see you' zeggen wanneer je van mensen die in korte tijd vrienden worden afscheid moet nemen. See you.. best een grappige uitspraak, want de kans dat ik ze weer zie is wel heel klein. Gelukkig bestaat er tegenwoordig social media. Je kan ze blijven volgen en contact houden als je dat wilt.."

Deze gedachten dwalen door mijn hoofd als ik op de ferry zit en naar het gebrom van de motor luister. Om me heen de opkomende zon, de oceaan en veel kleine eilanden in de verte. Ik ben onderweg naar Koh Phangan.. waar ik waarschijnlijk 2 dagen zal blijven. Koh Phangan staat bekend om de grote full moon party's die er deze maand niet zijn. Thailand en vooral dit eiland is in rouw. Opnieuw in rouw, omdat de koning een jaar geleden is overleden en deze weem begraven wordt. Nee, voor de feestjes hoef je er niet heen nu. Ik kwam aan in mijn hostel waar ik mijn spul dumpte en begon te lopen. Op een nieuwe plaats doe ik dit vaak. Heerlijk om gewoon te verdwalen, straatjes in en uit te gaan om te kijken wat de plaats je te brengen heeft! Ik kwam bij een bloemenwinkel uit waar mountainbikes/racefietsen stonden en besloot er een te huren. Die dag ben ik alleen het eiland over gecrosst en kwam ik uit bij de paradise waterfall.. heerlijk zo'n dagje alleen. Die avond hebben we met alle mensen uit het hostel gezeten en er een gezellige avond van gemaakt. De dag ernaar ben ik naar secret beach geweest en heb daar gesnorkeld. Na 2 dagen was het echt tijd om te gaan! Ik ben alweer bijna 30 dagen in Thailand, dus dat betekent dat mijn visa afgelopen is. Op naar een nieuw avontuur en een nieuw land. Die ochtend pakte ik de boot samen met een meisje uit mijn hostel en daaena nog een bus voor 12 uren.. tijdens een wissel van busjes kwam ik Selline tegen. Een Nederlands meisje waarmee het goed klikte. We hebben ons kapot gelachen want de chauffeur vond het nodig om als een soort mario kart door het verkeer te gaan. Met 170 km/h raceden we iedereen voorbij. Oeioei...
We hebben uren gekletst en uiteindelijk een hostel geboekt vlakbij elkaar. Ik had namelijk al een, en mijne was vol! We hebben onze tassen gedumpt en toen hebben we even gegeten. Het eten hier is super goedkoop! Wow! Nog goedkoper dan Thailand en super lekker!

Dus, penang! Het nieuwe avontuur. Wat ik ga doen? Geen idee. Waar ik hierna heen ga? Heen idee.
Houd jullie op de hoogte!

Liefs,

Klaske